چشمانت اگر نبود،
چه چیز شراب را معنایم میکرد؟
لبالب سر میکشم...
به سلامتی چشمانت...
تلخ است.
تلخ.
راستی گفتی چند ساله بود؟
.
.
.
....................................................
این آهنگ را دانلود کنید.
درباره من
- عموفیروز
- اولش از یک عروسک شروع شد که گرچه اصلن وجود خارجی نداشت ولی من شبیهش بودم و اصلن احساس میکردم خود آن عروسک شده ام. معلم زبان انگلیسیم که البته اگر بخواهم شغلم را بگویم طراحی و عکاسی کار میکنم.
بشنوید
دوست داشتنی های دیگر
عموفیروز در گودر
دنبال کننده ها
Labels
Blog Archive
- ژوئن 2010 (11)
- مهٔ 2010 (9)
- آوریل 2010 (8)
- مارس 2010 (11)
- فوریهٔ 2010 (2)
- ژانویهٔ 2010 (9)
- دسامبر 2009 (5)
- نوامبر 2009 (7)
- اکتبر 2009 (15)
- سپتامبر 2009 (7)
- اوت 2009 (7)
شمارشگر
کپی رایت
هرگونه استفاده از مطالب این وبلاگ منوط به اجازه کتبی نویسنده وبلاگ است
17 نظر:
10 ساله
چه میدونم!
عمو لینکم کن دیگه
راستی مرسی اومدی
خیلی باهالیییییییییییییی
:*
بکش عمو!سر بکش به سلامتی چشمانش!
اگر یافتی‌ش پشت شیشه‌های عینکش!
اگر پی به دروغین بودن مجسمه‌ی پشت عینک نبرده‌ای سر بکش!
اگر ...
لبالب سر می کشم....چشمانش را ....
(نقاشچی باشی )
سال نو مبارک. سالی خوش همراه با شادی و پیروزی در سایه بردباری و پایمردی برایتان آرزو می کنم
گر گرفته! داغ ِ داغه دلکِ من!...
یعنی هرچه کهنه تر ناب تر؟؟
نوش .........
سلام همهتون یه هو طبع شعرتون گل کرده اونم با چه شعرایی ..خیلی لذت بردم ..
حال ما خوب است ملالي نيست
دلنگران نباش
در سفر بودم
جدا مگر آن شراب چند ساله بود ؟
به تلخی نگاه که فکر کردم نتوانستم از داغی لبها (سیگار) بگذرم
عیشی است ...
نوشت باد
مرضیه ؟ اینجا هم ؟ وای خدای من ! من تو بالگفا داشتم سم زداییت میکردم بشر ... لطفا از بچه های من دست وردار لعنتی .
چشمان درشت و زیبا ندارم...اما می گوید که در چشمانم غرق
از لبانم مست می شود
و من ایمان دارم که او را مست می کنم
برای مرضیه:
سلام.
چشم. دراسرع وقت!
راستی مرسی که تو هم می آیی.
...................
زودیاک:
برای دیروزم بود زودیاک.
امروز خبری نیست.
ولی تو مثل اینکه اعصاب نداری ها!!!
...................
نقاشچیباشی:
نوش...
...................
سارا:
سپاس از آرزوی بلند بالا و پر مقدارتان.
سپاس.
...................
فرزاد:
عزیزم...
...................
مهتا:
نمیدونم واله.
...................
پلپلک:
البته این نوشته ها با شعرهای دوستان قابل مقایسه نیست.
من فقط بیخوابی هایم را ثبت میکنم.
بی هیچ دفاعی برای شل و ول بودن کلمات و جمله هایم. و بی هیچ ادعایی حتی.
خیلی کمتر از شعرهای دوستان است این نوشته ها.
البته سپاس از تو.
...................
شادی:
سپاس.
همیشه خوب باشید.
سفر سلامت.
...................
سیندخت:
واه!
چه گفتی تو!
...................
ناشناس:
محض رضای خدا با ناشناس کامنت نذارین.
کنجکاو مرگ میشم من.
حالا این مرضیه کیه؟
اینقدر خترناکه واقعا؟!!!
...................
مداد:
چقدر خوب!
حالا شاب شما چند ساله است؟
چگونه حسیست مست کردن؟
شرابت همیشه ناب باد.
...................
برای زودیاک:
این ناشناس کیه؟
...................
سلام.خوب هستید؟
پست جالبی بود،به قول معروف حرف برای گفتن داشت..
عمو اجازه هست لینکت کنم؟
عموجان،این روزها حال خوشی ندارم.
میدانی که دردها مثل تیغ های برنده، تنها زمانی کند می شوند که ببرند... ببرند، ببرند، آنقدر که دیگر آهن پاره ای بیشتر نباشند!
این شاید خاصیت تیغ ها را از بین ببرد، اما برای پوستی که بریده شده، بدترین درد است... پوستی که طاقتش را از دست داده، نازک شده و حالا دیگر تحمل یک خراش ناچیز را هم ندارد.
وچه آرزوی محالی است اگر بخواهیم این بخش های وجودمان ترمیم شوند!...
سال خوبی داشته باشید...
سلام،خوبی؟
راستش آدم شده ام. اما نه از آن آدم ها... از آنهایی ام که پدرمی گفت "آه + دم" با یک آه، در یک دم، جان می کند... کاش پدرمی دانست که "دم" معناهای دیگری هم دارد! آن وقت شاید تمام تعبیرها و تفسیرها و راه رفتن های من و اوعوض می شد.
من آدم شده ام. از آن آدم ها که دارند مدام ضرر می دهند. از جیب خالی،از لحظه های عمر ،از بازی روزگار و خلاصه بدهکار می شوند یک روز. آنقدر که باید شرفشان را پای این ضرر بدهند. باید دلشان را،روحشان را بدهند بلکه ذره ای آرامش بخرند!
چطوری عزیز دل برادر؟خوش میگذره؟
ارسال یک نظر