سال نو

هوشمندی و آگاهی میر حسین موسوی را در بیانیه های هفده گانه و این مصاحبه های اخیرش نمیتوان نستود.

هر جا که نیاز به اظهار نظر یا شفاف سازی بود و بقیه هم ساکت بودند و یا حرفشان آنچیزی نبود که باید می بود جملاتش را آنچنان با درک بالایی انتخاب می کرد که خیلی راحت می شد ساعت ها درباره هر جمله حرف زد و آخر سر هم همان جمله را خیلی خلاصه و شفاف بیان کرد.

اما نکته ظریف و جالبش آنجا بود که معمولا آخر حرفش را با یک آیه قرآنی بسیار مربوط تمام میکرد. که هم خلاصه ای از تمام جملاتش بود و هم جمله ای جدید، به خودی خود.

این کار هم برای نا آگاهان گواه بود و هم برای مخالفان تو دهنی.

هم نشان از اعتقادات و پایبندی به اصولی محکم بود و هم نکته حساسی برای مخالفانی که احیانا خود را مسلمان و بقیه را کافر میدانند.

انتخاب نام، برای سال جدید که در ذهن مردم تبدیل رسمی برای یک رهبر شده، هم نشان از یک آسیب شناسی بزرگ در جنبش سبز می داد و هم باز با همان آگاهی از قرآن و سنت و اسلام، یاد آور بزرگترین و مهمترین شعار سال های اوایل اسلام بود.

پر از امید و اعتقاد به حق بودن!

پر از شعور و پایداری!

سال سبز صبر و استقامت.